MUTLU YILLAR

Mutlu yıllar

Benim yeni yılda Allah'tan dileğim; kalbimizde sevgi ve merhamet olsun. Merhamet olsun ki eşimize, çocuğumuza eziyet etmeyelim, insanları sevelim,en küçük bir tartışmada hayatın bize tüm yaşattıklarının acısını karşımızdakinden çıkarmaya kalkmayalım, daha fazla para için kul hakkı yemeyelim, cana kıymayalım. Sağlıklı, mutlu olalım.

Çocukluğumda tüm yılbaşı gecelerinde babam kuruyemiş alır, annemde ‘’yılbaşında kabak pişer’’ deyip bize kabak tatlısı yapardı. Yılbaşı akşamının olmazsa olmazı saat 12 de dansöz çıkacaklarla yeni yıla girerdik biz. Yıllar geçti büyüdük ve yuvadan uçtuk.

7 yıllık evliyim. Evlendiğimden beri ise kendi anne-babamın, abla ve abimin katıldığı bir yılbaşı kutlayamadım. Yılbaşında saat 12 olduğunda ailecek 10 dan geriye sayıp şen kahkahalar eşliğinde birbirimize sarılmak ve çılgınca dans etmek değil niyetim J

Ama çocukluğumdaki gibi kuruyemiş ve kabak tatlısı yiyerek annem, babam ve kardeşlerim yanımda bir yılbaşı geçiresim var. Tabi biraz da büyük ikramiye sevincime ortak olsunlar istiyorum. J

Bugün çalışıyor olmama rağmen kendi çapımda hazırlık yapıp, geleceklere de sen şunu yap sen bunu yap şeklinde görev taksimi yapıp bir organizasyon yaptım. Kızımla birlikte yılbaşı ağacı süsleyip ortaya bir karışık yaptım. Sofram ise işten döndükten sonra kurulacak. Sofra dediysek açık büfe tadında bir şeyler olacak. Öyle muhteşem sofralar canlandırmayalım gözümüzde J

Sonuç. Saatler 17.31 Hava muhalefeti nedeniyle ailemin gelip gelemeyeceği belli değil. İşyerindeyim. Gözüm pencerede. Meteoroloji kar diyor malum. Ama ben havadan, geceden ve yeni yıldan umutlu bekliyorum.

Sevgiler.

 

KENDİNİ KANARYA SANAN BAYKUŞLAR

merhaba
Geçen yayınımda salonumu cıvıldatmak için bir şeyler yapmak istediğimden bahsetmiştim.
İşte bende en hızlısından harekete geçip bu yastıkları diktim. Hepsini bugün diktim. Niyetim yaya yaya yapmaktı ama o kadar eğlenceli ki bu şirin şeyleri tasarlamak ve dikmek, bırakmak içimden gelmedi. Yastıklarım baykuş ama renkleri odamı cıvıldatmaya yetti.
Tahmin ettiğim gibi kızım dişi baykuşlara göz dikti. Odasında bir ben eksiğim,Ama O hala daha bunlar benim odamda dursun diye tutturdu.Bakalım nasıl kandırıcam. Kızım uyudu da bende bu fotoğrafları çekip sizinle paylaşabildim.Kızımın özel isteği üzerine kalıp bulabilirsem kuş, penguen gibi şeylerde dikicem. Eğer dikersem onları da paylaşırım.
Günlerden Pazar ve saat 23:59. Sendromun dibine vurmuş vaziyetteyim. Kendime iyi geceler.

KOLTUK YASTIKLARINA KILIF DİKME

merhaba

Aylaaarrrr süren yeni macerama hoşgeldiniz :)

  Bildiğiniz gibi ev tekstili, giyim,aksesuar, ayakkabı gibi şeylerin sonu yok. Her zaman daha iyileri, daha yenileri çıkacak.Bizimkiler ya eskiyecek, ya da bir süre sonra bizi sıkacak. Hatta alıp eve koyduğumuzun ertesi günü daha güzelini yada daha ucuzunu gördüğümüzden canımız sıkılacak ve kendimizi kazık mı yemişiz anlamak için yeniden fiyat sorarken bulacağız. gibi gibi gibi...Peki sık alamadığımız koltuk, mobilya tarzı şeyleri hemen değiştirebilecek miyiz peki? Tabiiki de hayıııırrrrr..Bu durumda ne yapıyoruz? Kendi imkanlarımız dahilinde evim şahane programı çekiyoruz.

Bugün size salonumdaki koltukların kılıflarını yeniden dikme ve eşimle evimin salonundaki kendi çabamızla yaptığımız değişikleri anlatacağım. 

Salonumuzun eski hali aşağıdaki gibi. evlenirken hangi akla hizmet eski usul böyle koyu renk eşyalar aldığımızı bilmem. Hele yan duvardaki koyu renk duvar kağıdı ise çok fena. bu arada burası bizim 7 senede 3. evimiz. Eşimin de benimde misafir odası mantığımız olmadığından dolayı koltuklarımız çıkmaz lekelere boğulmuştu. Kızımız biraz daha büyümeden de koltuklarımızı yenilemek istemediğimiz için ben müthiş(!) dikiş becerimle ''bunları yeniliyim en iyisi'' dedim. Ama duvarları boyamakta farz olmuştu.



Bu görüntüden bir an evvel kurtulmak için önce hunhar bir şekilde duvar kağıtlarını söktük. Keşke 3. bir kişi olsaydı da kağıtları sökerken ki tipimizi bir fotoğraflasaydı. Duvarları beyazın bir tonuna boyayıp yine aynı duvara daha renkli bir duvar kağıdı kapladık. ( Bir önceki duvar kağıdı duvarı o kadar aşındırmış ki, yine kağıttan başka çaremiz yoktu.) Duvarlar bittikten sonra kumaşçıdan koltuklar için kumaş aldık ve ben dikmeye başladım. Bir heves başladım ama o kadar yordu ki yarısından sonra bir rehavet çöktü. İşte aylaaaar sürmesine sebep burası zaten.

Yeni evlenecek yada yeni eşya alacaklara nacizane bir tavsiyem olacak.Siz siz olun koltuğun kumaşı koyu renk olsa da kenarları koyu renk koltuk almayın. Koltuk kenarlarındaki deriler o kadar koyu renkti ki ne kadar istesemde koltuk kumaşında bu tarz renklerin dışına çıkamadım. Sonuçta koltukları cıvıldatamayıp yalnız lekelerinden kurtulmuş oldum.

Ama renkli şirin yastıklar dikmeye çalışıyorum şu sıra Belki bir nebze cıvıldar salonum.Bu renk duvar kağıdı da dikeceğim yastıklara hazırlık zaten.Yine çok yazdım.Zaten normalde çenemde düşüktür biraz. Buyrun birazda resimler konuşsun.

Sevgiler

KIŞLIK ELBİSE BİTTİ

merhaba.
Kızımın kışlık elbisesi nihayet bitti.Yalnız benim bildiğim  dışardan belli olmayan kusurları ile Melike modaevi (:P)  iftiharla sunar. ta ta ta taaammm....

Daha önce dikmeye debelendiğim ve yapıp yapıp söktüğümden bahsettiğim elbiseyi sonunda bitirmeyi başardım.Söylemesi ayıp biçeli 1.5 ay oldu sanırım.Öhöm öhöm bir düzeltme yapıyım ama. Devamlı elimde bu elbise yoktu.Bir yandan mutfak köşemin yastıklarına kılıf dikiyorum.Yeni yeni öğrenmeye çalıştığım keçe çalışmalarım var.Annemin evinden ben süslerim diye toplayıp getirdiğim havlularım var. Ufak tefek beli lastikli basit etek dikimlerim var. Çok hamaratım çok. Bir diğer deyişle her şeye ben yaparım diye el atan, her gördüğü şeye bende yaparım diye atılıp malzemelerini alan, ortaya bilmem ne zaman bir şey çıkarabilen yada çıkaramayan, eşi bunları kullanmıyorsun kaldıralım dediğinde ''hayıııırrrr yapıcam ben onu sen elleme yaaaa'' diye bağıran bir tipim.Değişik periyotlarla dikiş, etamin, örgü, yağlı boya, peçete dekupaj, keçe gibi işlere el atmışlığım vardır. Yarım bir tavus kuşu etamin çalışmam var ki  geçmişi 3 yıl önceye dayanır.Bir poşet içinde bekleeerrr durur garibim.  Etrafta çok var benim gibilerden.Bizimle aynı evi paylaşan eşimiz, annemiz, babamız,kardeşimiz, çocuğumuz bize dağınıklığımızdan kızıyor belki ama bizler kendimizi seviyoruz.
Ne demiş Ferdi Baba, '' Beni böyle sev seveceksen''
Mutlu günler.

KÜÇÜK MUTLULUKLAR

merhaba
Bir önceki yayınımda bahsettiğim küçük mutluluklarımı ara soğumadan paylaşmak istedim.Önce aldıklarıma bir toplu bakış yapalım.

sol üst taraftaki matruşka hanımları metre işi aldım. 30 cm kadar bebekleri kapsayacak şekilde kestirdim. Ortadaki prenses kızlar 12 taneydi. Ama dün akşam kızıma ve yiğenlerime bebek diktiğim için bu kadar kaldılar. Minik kuşlar ve baykuş pazar işi parça olarak alındı. Sağ taraftaki keçeler ise keçe olayına da el atmama neden olacaklar. Sol altta kutulu olan ise örgü ipi ve hazır süsleri. Çanta, atkı yada bere örülüp süsleri dikiliyor.Bitince böyle bir şey oluyor.

Dün akşam diktiğim bebekler ise bakın şöyle.Bebekleri annemin makinesinde annemdeyken diktim. Yiğenlerim bütün akşam onlarla oynadı. Başımda beklediler bitene kadar.

Fuarda değil ama sonrasında günü mutlu bitirmeyi başardık.
Mutluluklar...

KABUS, HEYECAN, HAYAL KIRIKLIĞI VE KÜÇÜK MUTLULUKLAR

Merhaba
Bundan 1 ay kadar evvel aldığım dikiş dergisi içine iliştirilmiş fuar kataloğunu görünce ''İŞTE'' demiştim. İşte kendimi kaybedeceğim bir yer. Tuch Expo Tuhafiye ve Hobi Fuarı. Bir aydır acil olmayan tüm masraf kalemlerini ertelemiş buraya gömmek için para ayırmıştım.
Bugün oradaydım. O eşsiz! yerde.
Bu sabaha, aksiliklerin olup fuara gidemediğimi gördüğüm üst üste kabuslar görerek uyandım.Hemen birlikte gideceğim  tayfayı telefonla arayıp erkenden uyandırdım ki işimi garanti olsun. Bir heyecan bir heyecan tabi. Beni yolda giderken görmeyin.
Neyse efendim geldik fuar alanına. Kapıdan içeri girdikten beş dakika sonrasını size ancak şöyle özetleyebilirim. Ben Bakırköy Cumartesi pazarının kumaş tezgahlarında bugünkü halimin kat kat fazlası mutlu oluyorum.
Fuar çok küçük bir alandaydı. Çünkü katılımcı sayısı çok azdı. Stand sayısı ve çeşit o kadar azdı ki. Bu gördüklerimin tamamını hep alışveriş yaptığım tuhafiyecide zaten görüyordum.
Özetle ben beklediğimi bulamadım. Beni memnun eden şeyler çok beğendiğim Derya Baykal'ı görmek ve aldığım ufak tefek şeyler oldu.Küçük mutluluklarımı ayrı bir post ile paylaşacağım.
Buyrunuz fotoğraflar.
Sevgiler.

KIŞLIK ELBİSE

Merhaba,

Bugün yaptığım değil yapmaya debelendiğim bir çalışma ile karşınızdayım. Bitmiş bir şey yok yani sadece ortalık boş kalmasın dedim. Creazion Elişi Dergisi 8. sayıdaki  aşağıdaki şirin elbiseyi kızıma dikmeye çalışıyorum.

Kumaşımız esnek kışlık bir kumaş. Mankenimiz yine yastık tabi :) Bu resim günler öncesinden çekildi. Yani kaç gündür bu elbise elimde anlayın. 2 haftası var garanti. Elim çok hızlı olduğundan tabi çatır çatır dikiverdim :P
Ah o yakası o yakası yok mu mahvetti beni. Kumaş esnek olduğundan yakasındaki dalgalanmayı bir türlü gideremedim.3 kez teyelledim sonra geri söktüm.Neyse ki sonunda düzeldi.

Bu da cicimizin dün akşamki hali. Bilmem ne zaman kollar takılacak. Bilek kısımlarına yaka ve etek uçlarına elde diktiğim ince örgü parça geçilecek. Fisto değil adını bilmiyorum.Tuhafiyeden gram işi bobinle aldım. Hanımlar iplik olarak kullanıp örgü örüyorlarmış.Fotoğraf çekmek için iğne ile tutturduğum yakasından aşağı kadar ilik açılıp 4 tane düğme dikilecek. 

Bunların sonunda eğer giyilebilir bir şey çıkarsa kızıma giydirir yayınlarım. Eğer bozuk olursa kalıp hatalıymış derim çıkarım işin içinden. Bazı öğretmenlerin çözemediği soruya hemen hatalı demesi gibi :)

Kısa sürede biten yormayan dikişler :)

sevgiler.